‘’ Ή επανάσταση τού Φλεβάρη είχε πετάξει το στρατό έξω
από το Παρίσι. Ή Εθνοφρουρά, δηλ. ή αστική τάξη στις διάφορες διαβαθμίσεις της, αποτελούσε τη μοναδική δύναμη. Μονάχη της όμως ένιωθε πώς δε μπορούσε ν' αναμετρηθεί με το προλεταριάτο. 'Επιπλέον ήταν υποχρεωμένη -αν και ύστερα από
την πιο πεισματική αντίσταση και προβάλλοντας εκατό διαφορετικά εμπόδια —ν' ανοίγει βαθμιαία και τμηματικά τις γραμμές της και ν' αφήνει να μπαίνουν σ' αυτές ένοπλοι προλετάριοι. Έμενε λοιπόν μονάχα μια διέξοδος: ν ' Αντιπαρατάξει
ένα μέρος των προλετάριων ενάντια στο άλλο .
Για το σκοπό αυτό η προσωρινή κυβέρνηση συγκρότησε 24
τάγματα της κινητής φρουράς , το καθένα από χίλιους
άνδρες, νέους 15 ως 20 χρονών. Οι περισσότεροι απ' αυτούς
ανήκαν στο κουρελοπρολεταριάτο πού, σ' όλες τις μεγάλες πόλεις αποτελεί μια μάζα που διακρίνεται ξεκάθαρα από
το βιομηχανικό προλεταριάτο, ένα στρώμα απ' όπου στρατολογούν κάθε λογής κλέφτες κι εγκληματίες πού ζουν από τα ψίχουλα της κοινωνίας, άνθρωποι χωρίς καθορισμένο Επάγγελμα,
αλήτες, gens sans feu et sans aveu
πού διαφέρουν ανάλογα με το βαθμό πολιτισμού τού Έθνους στο οποίο ανήκουν, μα πού δεν απαρνιούνται ποτέ την ιδιότητα τους των λατζαρόνι.
Στη νεαρή ηλικία πού ή κυβέρνηση τούς στρατολογούσε, ήταν κατάλληλοι για όλα, ικανοί τόσο για τούς μεγαλύτερους ηρωισμούς
και για τις πιο έξαλλες αυτοθυσίες, όσο και για τις ποταπότερες
ληστρικές πράξεις και για την πιο βρώμικη διαφθορά. Η
προσωρινή κυβέρνηση τούς πλήρωνε 1 φράγκο και 50 λεφτά
τη μέρα, δηλ. τούς αγόραζε. Τούς έδωσε Ιδιαίτερη στολή, δηλ.
τούς έκανε να διακρίνονται εξωτερικά από τούς μπλουζοφορεμένους εργάτες. Για αρχηγούς, είτε τούς όρισαν αξιωματικούς
από τον ταχτικό στρατό, είτε αυτοί οι ίδιοι εκλέγανε νεαρά
μπουρζουαζόπαιδα που τα παχιά τους λόγια για τον υπέρ πατρίδος θάνατο και την αφοσίωση στη δημοκρατία τούς συνάρπαζαν.
"Έτσι, μπροστά στο παρισινό προλεταριάτο ορθωνόταν ένας
στρατός από 24.000 νέους, γερούς, ριψοκίνδυνους άνδρες, ένας
στρατός βγαλμένος μέσα άπ' το ίδιο του το περιβάλλον. ‘’
Κάρλ Μάρξ , Οι ταξικοί αγώνες στη Γαλλία
Χθες βράδυ ενσαρκώθηκε αυτό που εδώ και τρία χρόνια σχεδιάζεται. Το λούμπεν προλεταριάτο της χώρας με την νομική, οικονομική και πολιτική κάλυψη των φασιστών καθώς και με την ανοχή του αστικού κράτους δολοφονεί εργάτες μέσα σε εργατικές γειτονιές.
Εδώ και τρία χρόνια φαίνονταν ξεκάθαρα ότι τα πράγματα οδηγούνταν προς αυτή την κατεύθυνση. Οι εγχώριοι φασίστες καθημερινά έψαχναν και στρατολογούσαν πληρωμένους φονιάδες. Τους αναζητούσαν απροκάλυπτα, τους προσέφεραν κάλυψη πολιτική, κάλυψη οικονομική, κάλυψη νομική. Αυτό ήταν εμφανέστατο όχι μόνο στο αστικό κράτος, όχι μόνο στην αστυνομία αλλά και στον απλό πολίτη. Ήξερες πλέον πως κάθε απόβρασμα της κοινωνίας στοιχίζονταν με τους φασίστες κάτω από εθνικά σύμβολα και ούρλιαζαν απειλώντας και εκφοβίζοντας, ποιον; Τον λαό, τον κόσμο της εργασίας εκφόβιζαν .
Αρχικά τους μετανάστες εργάτες που ήταν ο πιο εύκολος στόχος. Αυτοί οι άνθρωποι βρίσκονταν σε μια ξένη χώρα, απομονωμένοι, ημιπαράνομοι ανίκανοι να αντιδράσουν με οποιονδήποτε τρόπο. Πέραν τούτου πολλές φορές και μάλιστα με έντεχνο τρόπο οι φασίστες ενώ χτυπούσαν μετανάστες εργάτες μιλούσαν για μετανάστες εγκληματίες. Προφανώς και με εγκληματίες δεν τα βάζανε. Δεν έχει καταγραφεί ούτε μια περίπτωση έως τώρα που τα φασισταριά να τα βάλανε με ρώσικη ή αλβανική μαφία. Τον κόσμο της εργασίας χτυπούσαν αποκλειστικά
Εν συνεχεία, και αφού νομιμοποιήθηκαν από το αστικό κράτος για αυτή τους την πρακτική ( η ατζέντα της κυβέρνησης στο μεταναστευτικό είναι η ατζέντα της χρυσής αυγής ) άρχισαν την επίθεση στο ταξικό κίνημα ξεκινώντας απ την πρωτοπορία του. Άρχιζαν να επιτίθονταν στην αριστερά, να πετάνε λάσπη, να συκοφαντούν, να απειλούν. Και το αστικό κράτος τι έκανε; Τίποτα απολύτως. Στη συνέχεια τα φασισταριά άρχισαν να περιφέρονται στους δρόμους επιδεικνύοντας τα περίστροφα τους. Τι έκανε το αστικό κράτος; Τίποτα . Επιτέθηκαν στη Κανέλη τι έκανε το αστικό κράτος; Τίποτα. Συγκρότησαν ομάδες κρούσης και όπου έβρισκαν ξεμοναχιασμένους αριστερούς τους σακατεύανε στο ξύλο και το αστικό κράτος τίποτα. Επιτέθηκαν σε κομμουνιστές στο πέραμα λίγες μέρες πριν και το αστικό κράτος; Τίποτα. Χθες άρχισαν και να δολοφονούν
Όσο και να προσπαθείτε να φοβίσετε τους εργάτες με ρόπαλα, με απειλές και με σουγιάδες η πάλη ανάμεσα στον κόσμο της εργασίας και το κεφάλαιο θα υπάρχει, μέρα με τη μέρα θα φουντώνει και θα σταματήσει μόνο τη μέρα που θα αρχειοθετήσουμε το καπιταλιστικό σύστημα με όλα αυτά τα αποβράσματα που γεννά μια για πάντα.
http://www.taxikagyalia.blogspot.com
από το Παρίσι. Ή Εθνοφρουρά, δηλ. ή αστική τάξη στις διάφορες διαβαθμίσεις της, αποτελούσε τη μοναδική δύναμη. Μονάχη της όμως ένιωθε πώς δε μπορούσε ν' αναμετρηθεί με το προλεταριάτο. 'Επιπλέον ήταν υποχρεωμένη -αν και ύστερα από
την πιο πεισματική αντίσταση και προβάλλοντας εκατό διαφορετικά εμπόδια —ν' ανοίγει βαθμιαία και τμηματικά τις γραμμές της και ν' αφήνει να μπαίνουν σ' αυτές ένοπλοι προλετάριοι. Έμενε λοιπόν μονάχα μια διέξοδος: ν ' Αντιπαρατάξει
ένα μέρος των προλετάριων ενάντια στο άλλο .
Για το σκοπό αυτό η προσωρινή κυβέρνηση συγκρότησε 24
τάγματα της κινητής φρουράς , το καθένα από χίλιους
άνδρες, νέους 15 ως 20 χρονών. Οι περισσότεροι απ' αυτούς
ανήκαν στο κουρελοπρολεταριάτο πού, σ' όλες τις μεγάλες πόλεις αποτελεί μια μάζα που διακρίνεται ξεκάθαρα από
το βιομηχανικό προλεταριάτο, ένα στρώμα απ' όπου στρατολογούν κάθε λογής κλέφτες κι εγκληματίες πού ζουν από τα ψίχουλα της κοινωνίας, άνθρωποι χωρίς καθορισμένο Επάγγελμα,
αλήτες, gens sans feu et sans aveu
πού διαφέρουν ανάλογα με το βαθμό πολιτισμού τού Έθνους στο οποίο ανήκουν, μα πού δεν απαρνιούνται ποτέ την ιδιότητα τους των λατζαρόνι.
Στη νεαρή ηλικία πού ή κυβέρνηση τούς στρατολογούσε, ήταν κατάλληλοι για όλα, ικανοί τόσο για τούς μεγαλύτερους ηρωισμούς
και για τις πιο έξαλλες αυτοθυσίες, όσο και για τις ποταπότερες
ληστρικές πράξεις και για την πιο βρώμικη διαφθορά. Η
προσωρινή κυβέρνηση τούς πλήρωνε 1 φράγκο και 50 λεφτά
τη μέρα, δηλ. τούς αγόραζε. Τούς έδωσε Ιδιαίτερη στολή, δηλ.
τούς έκανε να διακρίνονται εξωτερικά από τούς μπλουζοφορεμένους εργάτες. Για αρχηγούς, είτε τούς όρισαν αξιωματικούς
από τον ταχτικό στρατό, είτε αυτοί οι ίδιοι εκλέγανε νεαρά
μπουρζουαζόπαιδα που τα παχιά τους λόγια για τον υπέρ πατρίδος θάνατο και την αφοσίωση στη δημοκρατία τούς συνάρπαζαν.
"Έτσι, μπροστά στο παρισινό προλεταριάτο ορθωνόταν ένας
στρατός από 24.000 νέους, γερούς, ριψοκίνδυνους άνδρες, ένας
στρατός βγαλμένος μέσα άπ' το ίδιο του το περιβάλλον. ‘’
Κάρλ Μάρξ , Οι ταξικοί αγώνες στη Γαλλία
Χθες βράδυ ενσαρκώθηκε αυτό που εδώ και τρία χρόνια σχεδιάζεται. Το λούμπεν προλεταριάτο της χώρας με την νομική, οικονομική και πολιτική κάλυψη των φασιστών καθώς και με την ανοχή του αστικού κράτους δολοφονεί εργάτες μέσα σε εργατικές γειτονιές.
Εδώ και τρία χρόνια φαίνονταν ξεκάθαρα ότι τα πράγματα οδηγούνταν προς αυτή την κατεύθυνση. Οι εγχώριοι φασίστες καθημερινά έψαχναν και στρατολογούσαν πληρωμένους φονιάδες. Τους αναζητούσαν απροκάλυπτα, τους προσέφεραν κάλυψη πολιτική, κάλυψη οικονομική, κάλυψη νομική. Αυτό ήταν εμφανέστατο όχι μόνο στο αστικό κράτος, όχι μόνο στην αστυνομία αλλά και στον απλό πολίτη. Ήξερες πλέον πως κάθε απόβρασμα της κοινωνίας στοιχίζονταν με τους φασίστες κάτω από εθνικά σύμβολα και ούρλιαζαν απειλώντας και εκφοβίζοντας, ποιον; Τον λαό, τον κόσμο της εργασίας εκφόβιζαν .
Αρχικά τους μετανάστες εργάτες που ήταν ο πιο εύκολος στόχος. Αυτοί οι άνθρωποι βρίσκονταν σε μια ξένη χώρα, απομονωμένοι, ημιπαράνομοι ανίκανοι να αντιδράσουν με οποιονδήποτε τρόπο. Πέραν τούτου πολλές φορές και μάλιστα με έντεχνο τρόπο οι φασίστες ενώ χτυπούσαν μετανάστες εργάτες μιλούσαν για μετανάστες εγκληματίες. Προφανώς και με εγκληματίες δεν τα βάζανε. Δεν έχει καταγραφεί ούτε μια περίπτωση έως τώρα που τα φασισταριά να τα βάλανε με ρώσικη ή αλβανική μαφία. Τον κόσμο της εργασίας χτυπούσαν αποκλειστικά
Εν συνεχεία, και αφού νομιμοποιήθηκαν από το αστικό κράτος για αυτή τους την πρακτική ( η ατζέντα της κυβέρνησης στο μεταναστευτικό είναι η ατζέντα της χρυσής αυγής ) άρχισαν την επίθεση στο ταξικό κίνημα ξεκινώντας απ την πρωτοπορία του. Άρχιζαν να επιτίθονταν στην αριστερά, να πετάνε λάσπη, να συκοφαντούν, να απειλούν. Και το αστικό κράτος τι έκανε; Τίποτα απολύτως. Στη συνέχεια τα φασισταριά άρχισαν να περιφέρονται στους δρόμους επιδεικνύοντας τα περίστροφα τους. Τι έκανε το αστικό κράτος; Τίποτα . Επιτέθηκαν στη Κανέλη τι έκανε το αστικό κράτος; Τίποτα. Συγκρότησαν ομάδες κρούσης και όπου έβρισκαν ξεμοναχιασμένους αριστερούς τους σακατεύανε στο ξύλο και το αστικό κράτος τίποτα. Επιτέθηκαν σε κομμουνιστές στο πέραμα λίγες μέρες πριν και το αστικό κράτος; Τίποτα. Χθες άρχισαν και να δολοφονούν
Όσο και να προσπαθείτε να φοβίσετε τους εργάτες με ρόπαλα, με απειλές και με σουγιάδες η πάλη ανάμεσα στον κόσμο της εργασίας και το κεφάλαιο θα υπάρχει, μέρα με τη μέρα θα φουντώνει και θα σταματήσει μόνο τη μέρα που θα αρχειοθετήσουμε το καπιταλιστικό σύστημα με όλα αυτά τα αποβράσματα που γεννά μια για πάντα.
http://www.taxikagyalia.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου